“Jaga Czekolada i Baszta Czarownic” to pierwszy tom cyklu o Jagodzie Nugat i jej przygodach. Jagoda jest zwykłą uczennicą zupełnie zwyczajnej szkoły i klasy 5a, do której uczęszcza od niedawna, od przeprowadzki. Na razie nie ma przyjaciółek i póki co, czuje się w szkole bardzo samotna. Chociaż mocno się stara, nadal tęskni za starą szkołą, dawnymi koleżankami i poprzednią klasą. Tutaj czuje się obco i źle. Na domiar złego zupełnie nie idzie jej w szkole muzycznej, gdzie uczy się grać na fortepianie i ostatnio zalicza same wpadki. Marzy o tym, by wrócić do starego domu i starej szkoły.
Rodzice Jagi są zapracowani i ciągle zajęci, dlatego też większość czasu poza szkołą dziewczynka spędza ze swoją opiekunką Kingą, którą po cichu przezwała Pralinką.
Pewnego dnia, do opuszczonego domu w sąsiedztwie, wprowadzają się nowe lokatorki: Mirella i jej córka Lukrecja. Choć wydają się nieco dziwne, jakby niedzisiejsze, Jagoda szybko zaprzyjaźnia się z Lukrecją. Mirella wkrótce otwiera cukiernię, w której serwuje przepyszne słodkości, a dziewczynki bardzo chętnie jej pomagają.
Po paru dniach Jagoda dowiaduje się, dlaczego nowe przybyszki wydały jej się początkowo dziwne i niecodzienne. Otóż Mirella i Lu są czarodziejkami z Królestwa Almendurii. Przyszłość Pierwszego Świata, w którym żyje Jagoda i jej rodzina, została zagrożona. Zły czarnoksiężnik Hedim chce przejąć władzę nie tylko nad Pierwszym Światem, ale również nad wszystkimi innymi krainami.
str. 204 – “- Zgodnie z oficjalnym stanowiskiem Konwentu Czarodziejów Almendurii wasz kraj nazywa się Pierwszym Światem. My, Almendurczycy, troszczymy się o was i o porządek na kontynencie Ośmiu Królestw. Nasze istnienie jest owiane tajemnicą. Poza granicą naszego kraju nikt o nas nie wie, chociaż potomkowie wielu z nas żyją w Pierwszym Świecie. Jestem pewna, że ich poznałaś (…)”.
Mirella i Lu szukają w Pierwszym Świecie osoby, która stawi czoła złemu Hedimowi. Jagodzie trudno w to wszystko uwierzyć, jednak dziewczynka szybko angażuje się w pomoc w kawiarni. Manufaktura Czekolady – bo taką właśnie nazwę nadała cukierni Mirella – jest tak samo niezwykła, jak jej właścicielki, a w ogrodzie panuje piękna wiosna i kwitną kwiaty. I nie ma znaczenia czy poza ogrodem właśnie leje deszcz i wieje wiatr, czy też świeci słońce. Tak czy tak, w ogrodzie Mirelli nadal kwieci się ciepła wiosna.
Jagoda dość szybko się przekonuje, że czarnoksiężnik Hedim nie musi wcale przebywać w pobliżu, by szpiegować. Prędko też poznaje siłę jego czarów.
str. 208 – “- Przed wielu laty był jednym z nas. Urodził się w Almendurii i zasiadał w Konwencie Czarodziejów. Ale chciał więcej władzy niż inni. To nie spodobało się konwentowi, który upomniał Hedima i zakazał mu praktyk czarodziejskich, dopóki nie zmieni swojego postępowania. Hedim nie zamierzał się dostosować. Zbuntował się i uciekł do sąsiedniego Królestwa Echadory, przysięgając zemstę. Zebrał tam grupę zwolenników, niebezpiecznych Naguali, i przejął rządy”.
“Jaga Czekolada i Baszta Czarownic” to pierwszy tom nowej serii dla dzieci. Na okładce widnieje wskazówka, iż powieść przeznaczona jest dla dzieci od dziewięciu lat, ale myślę, że wszystko zależy od konkretnego dziecka i należy potraktować tę wskazówkę orientacyjnie. Moja córka ma osiem lat i od mniej więcej dwóch czytujemy już tego właśnie typu powieści. Książka kierowana jest do dziewczynek, znajdziemy w niej elementy grozy i ten specyficzny dreszczyk, które dzieci w książkach bardzo lubią. Jest też humor, jest przyjaźń, tajemnice i sekrety. Wszystko to składa się na ciekawą i wciągającą lekturę dla dzieci.
Jagoda jest interesującą postacią, w której cechach charakteru znajdzie swoje odbicie każda niemal dziewczynka w jej wieku. Jako “nowa” w nowej szkole musi stawić czoło niejednemu wyzwaniu, przy tym bardzo chce znaleźć przyjaciółkę. Zwłaszcza że wkrótce jej życie ma się diametralnie zmienić.
Samo wydanie powieści uważam za bardzo udane: twarda okładka, magiczny obrazek, ilustracje Magdaleny Babińskiej, które mnie i mojej córce bardzo się spodobały. Nie są wprawdzie kolorowe, ale zastosowanie czerni i odcieni szarości w zupełności tu wystarczały. Zwłaszcza że ilustracje są wykonane z dużą dbałością o szczegóły i z zachowaniem wielu detali. Przy tym obrazki są po prostu ładne, z pewnością spodobają się dzieciom, no i jest ich dość sporo.
Duży druk zachęci dzieci do samodzielnego czytania, zwłaszcza te, które zniechęcają się na widok drobniejszych literek.
Książkowa Jagoda nie od razu poznaje prawdziwą tożsamość swoich nowych sąsiadek, przez co odniosłam wrażenie, że zanim to nastąpiło, musieliśmy Jagodę dobrze poznać. I sądzę, że jest to tutaj potrzebne – to taka uwaga dla mniej cierpliwych. Takie jest chyba prawo różnych książkowych serii, że ten pierwszy stanowi coś w rodzaju pilota, zapowiedzi tego, co się dopiero będzie działo w następnych. I tutaj mamy zapowiedź wielu ciekawych przygód, jakie będą udziałem Jagi Czekolady. A wszystko na niespełna trzystu stronach.
Myślę, że książkę można polecać dziewczynkom od ośmiu do trzynastu lat. Starsze mogą się już troszeczkę nudzić, dla młodszych może się ona okazać za poważna. Osobiście czekam na kolejne tomy, a ten serdecznie polecam.
Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal i Wydawnictwu Wilga.
*cytaty pochodzą z książki
